Andrew Taylor Still was de grondlegger van de osteopathie. Hij was een Amerikaanse arts en wetenschapper die leefde van 1828 tot 1917. Ten tijde van de Amerikaanse burgeroorlog deed hij dienst als legerarts en vergaarde intensieve kennis van de menselijke anatomie. Door het verlies van bijna al zijn eigen kinderen was hij bovendien doordrongen van het verlangen om de menselijke ziekte- en vooral gezondheidsprincipes te ontdekken. Ook bezat hij een diepgaande spiritualiteit en hield zich als zodanig bezig met verdergaande interpretaties van gezondheid dan de klassieke geneeskunde toen kon bieden. Op zoek naar zijn verklaringen voor de menselijke mechanismen, ontwikkelde hij een holistische visie waarin de onderlinge samenhang van alle systemen en niveau's in de mens een onlosmakelijk, samen functionerend geheel vormden. In 1892 stichtte hij de eerste opleiding voor osteopathie, The American School of Osteopathy, in Kirksville.
Door zijn grondig onderzoek van de anatomie kreeg Still verreikend inzicht in het totaal van functies en zogenaamde disfuncties van het lichaam. Hij werd zich gewaar dat enkele weefsels op het hele lichaam effect konden hebben en ontdekte zo een nieuwe opvatting over oorzaak en gevolg, waarbij een functie of disfunctie op één plaats invloed kon hebben op het totale lichaam en dus vaak elders merkbaar kon worden. Daarnaast merkte hij dat het lichaam voldoende zelfgenezende capaciteit had om de eigen gezondheid te waarborgen, onder de conditie dat het weefsel in al zijn aspecten goed kon functioneren. Bepalend hiervoor was onder andere de mobiliteit van het weefsel. Beperkingen van deze mobiliteit leidde tot afname van de gezondheid van het weefsel, waardoor ziekte en andere afwijkingen zich konden manifesteren.
Het woord 'Osteopathie' is afgeleid van de begrippen 'Osteon' en 'Pathos', Grieks voor bot en lijden. Maar 'pathos' betekent bovendien impressie, zoals in de woorden sympathie of telepathie, dit wil zeggen meevoelendheid of gevoel op afstand. 'Osteopathie' betekent dus letterlijk 'de effecten die tot uitdrukking lijken te komen van het bot'. Je zou kunnen zeggen dat de term berust op de gedachte dat onze gezondheid door de mobiliteit van de botten en gewrichten het duidelijkst weergeven wordt en beïnvloed kan worden. De osteopaat houdt zich echter bezig met veel meer dan alleen de botten, aangezien alle structuren in het lichaam volgens min of meer vaste patronen bewegen, dus ook organen, de huid, zenuwen, spieren, pezen en fasciën. De mobiliteit van dit gehele samenstelsel dat heet lichaam en leven vallen daarom onder het werkterrein van de osteopaat.
Wat is osteopathie
Osteopathie is een holistische en manuele onderzoeks- en behandelingsmethode. Manueel wil zeggen dat de osteopaat uitsluitend met de handen werkt en geen apparatuur gebruikt om u te onderzoeken of te behandelen. Holistisch betekent dat de osteopaat het lichaam als één geheel beschouwt. De osteopaat gaat dus op zoek naar functies en disfuncties - balansen en disbalansen - in uw lichaam, die uw klacht kunnen verklaren. Door het herstel van het evenwicht hiervan, zal de osteopaat helpen om uw klachten te laten afnemen.
Botten, spieren, gewrichten, organen, het zenuwstelsel en andere weefsels in uw lichaam hebben min of meer vaste bewegingspatronen die de gezondheid en functie van deze structuren op zichzelf bepaalt, maar ook van andere weefsels en structuren die ermee in verbinding staan. De kwaliteit van omliggend weefsel is dus onderworpen aan deze mobiliteit en heeft daarnaast zijn eigen intrinsieke beweging. Mobiliteit waarborgt onder andere de aanvoer van voedingsstoffen en hormonen en afvoer van omzettingsproducten en afvalstoffen. De mobiliteit is daarenboven van belang voor onder andere informatievoorziening en impulsen door en van het zenuwstelstel. Beperking van de mobiliteit kan dus veel invloed uitoefenen op uw gezondheid. Er ontstaat een blokkade waardoor uw gezondheid gaat disfunctioneren. U kunt het vergelijken met de radertjes in een klok. Wanneer het onderste tandwieltje blokkeert door bijvoorbeeld een kleine scheefstand door bijvoorbeeld een val, komt het daarbovenliggende tandwieltje mee in het gedrang: een keer per ronde wordt een tandje overgeslagen. Dan slaat het tandwieltje daarboven ook een keertje over, enz., enz. Deze mechanische keten loopt verder totdat uiteindelijk - en automatisch - ook het laatste, bovenste tandwieltje haperend gaat functioneren. Doordat het metaalwerk vertraagt, vervuilt de olie en komt er meer stof in het raderwerk. Er is nu een tweede, chemische, negatieve reactieketen op het klokwerkje ontstaan. Wij hebben zelf aanvankelijk niet door dat we te laat komen, totdat onze omgeving daar reacties op geeft met de gevolgen van dien. Mogelijk is er nu zelfs nog een sociaal- en/of emotioneel vervolgpatroon ontstaan op het scheve radertje. Als we gaan onderzoeken wat eraan scheelt, kijken we van buitenaf en merken we mogelijk alleen dat de wijzer langzamer is gaan lopen, niet dat het eerste, onderste tandwieltje binnenin het klokje afwijkt. Het is de taak van de osteopaat om wel dit binnenste, eerste, onderste tandwieltje te ontdekken.
Mechanisch, fysiologisch en neurologisch hebben alle onderdelen van ons lichaam dus sterke onderlinge relaties die lokaal en systemisch kunnen zijn. Zij beïnvloeden elkaar en zijn afhankelijk van elkaar. Alles beweegt en maakt onderdeel uit van het gehele systeem. Is de beweeglijkheid beperkt, heeft dit ook effect op functies van gewrichten, organen en uw algehele gezondheid. Daarom test de osteopaat de beweeglijkheid van uw hele lichaam en zoekt naar functies en dysfuncties die gekoppeld kunnen worden aan uw klacht. Door hun mobiliteit te verbeteren, neemt uw pijn af. De systemische benadering van de osteopathische behandeling heeft tevens een preventief effect.
De geregistreerde osteopaat heeft een 6-jarige studie achter de rug, waarin onder meer uitgebreid aandacht wordt besteed aan bekende preklinische vakken zoals embryologie, fysiologie, neurologie en anatomie om de onderlinge relaties tussen gewrichten, organen en andere weefsels op meerdere niveaus te kunnen beoordelen. Ook wordt tijdens de studie uitvoerig ingegaan op de vraag wanneer er bij u sprake zou kunnen zijn van een gezondheidstoestand die door een arts moet worden beoordeeld. In het geval zulke zogenaamde rode, oranje of gele vlaggen aanwezig zijn, zal u dus eerst doorverwezen worden naar de huisarts voor verder medisch onderzoek alvorens de osteopathische behandeling wordt voortgezet. Het is hierom van belang om alleen bij geregistreerde osteopaten afspraken te maken.
De behandeling
Wanneer u zich heeft aangemeld voor een behandeling, zal ik u een intake-formulier toesturen. Daarin vraag ik u om uw klacht en eventuele nevenklachten te beschrijven. Daarnaast is er ruimte om uitgebreid uw medische voorgeschiedenis weer te geven. Iedere gebeurtenis in het verleden die uw gezondheid betreft kan effect hebben op uw huidige klacht. Denk bijvoorbeeld aan bewegingsrestricties die door verklevingen of littekens worden veroorzaakt. Veel minder duidelijke beperkingen van mobiliteit kunnen echter ook van invloed zijn. Daarom wil ik u vragen deze lijst zo volledig mogelijk in te vullen.
Bij de eerste behandeling zullen we nader op uw klacht ingaan, waarna ik met het onderzoek zal beginnen. Aangezien osteopathie een holistische geneeswijze is, zal ik een totaalonderzoek en –behandeling van uw lichaam doen op zoek naar de oorzaak van uw klacht. Wanneer ik disbalansen vind die ik kan koppelen aan uw klachten, dit zijn regio’s waar de beweeglijkheid is afgenomen, zal ik de restricties opheffen, zodat uw gezondheid kan herstellen. Dit kan lokaal zijn, dit wil zeggen op de plaats waar u pijn ervaart. Maar het is ook mogelijk dat dit in een ander gebied is. Ik zal u dan het verband uitleggen. Verder kunnen voedings- of leefstijladviezen onderdeel uitmaken van de behandeling, aangezien deze eveneens een krachtig resultaat kunnen hebben op uw gezondheid. Mocht nader medisch onderzoek door een arts nodig zijn, zal ik u eerst naar de huisarts doorverwijzen. Is dat in orde, zal ik u natuurlijk graag osteopathisch verder behandelen.
Meestal zijn 3 á 4 behandelingen genoeg om al een duidelijke verbetering te bereiken. Naar mate uw klachten afnemen, zal de frequentie van de behandelingen ook afnemen. Uiteindelijk zal uw pijn verminderen en zal de osteopathische behandeling tevens een preventief effect hebben.